ปรนัย กับ อัตนัย
ความเห็นของสังคมเกี่ยวกับการเขียนและการอ่านของเด็กไทย
ในปัจจุบันนี้เราได้ยินคำว่า “เด็กไทยสมัยนี้เขียนภาษาไทยไม่เป็นตัวและไม่เป็นเรื่อง” มากมาย ซึ่งหลายคนกล่าวโทษระบบการศึกษาในประเทศไทย ที่ไม่ให้ความสำคัญกับการเรียนรู้การเขียนและการอ่าน โดยเฉพาะในช่วงยุคหลังๆ นี้ การที่คนไทยไม่สามารถเขียนหนังสือราชการหรือจดหมายธุรกิจได้ถือเป็นตัวอย่างที่แสดงให้เห็นถึงปัญหาที่มีอยู่ในระบบการศึกษาของเรา
ปรนัยกับอัตนัย : ข้อดีและข้อเสีย
การทดสอบแบบปรนัยและอัตนัยเป็นเรื่องที่ได้รับความสนใจอย่างมากในวงกว้าง และมีความเห็นที่แตกต่างกัน โดยบางครั้งการทำข้อสอบแบบปรนัยอาจทำให้ผู้ตรวจให้คะแนนตามอารมณ์ของตนเอง ซึ่งอาจทำให้ข้อที่ถูกต้องไม่ได้รับคะแนนสูงพอตามความสมควร แต่การทำข้อสอบแบบอัตนัยก็มีข้อเสียในการที่ผู้ทำข้อสอบอาจใช้การเสี่ยงโชคหรือสุ่มเดาคำตอบของข้อสอบ
นอกจากนี้ ข้อสอบแบบปรนัยจะต้องไม่กำกวมหรือตีความได้หลายอย่าง เพราะอาจทำให้ผู้เรียนขาดทักษะในการเขียน การบรรยาย และการอธิบาย ซึ่งเป็นทักษะที่สำคัญในการพัฒนาความคิดและการสื่อสารของเด็ก
การแก้ปัญหาด้านการเขียนและการอ่าน
หากต้องการแก้ปัญหาด้านการเขียนและการอ่านของเด็กไทย จำเป็นต้องปรับวิธีการเรียนรู้และการสอนให้เข้ากับยุคปัจจุบัน โดยให้เด็กรู้จักค้นคว้าหาความรู้ในเรื่องที่สนใจ และมีความรู้ที่แม่นยำ ซึ่งจะช่วยให้เด็กสามารถตีโจทย์และค้นพบคำตอบที่ถูกต้องได้
นอกจากนี้ การใช้ข้อสอบแบบปรนัยก็ยังเป็นทางเลือกที่ดี แต่ต้องให้ความสำคัญกับการพัฒนาทักษะการคิดของเด็ก ให้เด็กรู้จักคิดและวิเคราะห์เนื้อหาเอง โดยไม่ใช้การเสี่ยงโชคแบบหัว-ก้อย หรือสุ่มเดาคำตอบ
สรุป ปรนัย กับ อัตนัย
ปัญหาการเขียนและการอ่านของเด็กไทยเป็นปัญหาที่มีอยู่ในสังคมไทยในปัจจุบัน การแก้ปัญหานี้ต้องเริ่มจากการปรับปรุงระบบการศึกษาให้เข้ากับยุคปัจจุบัน ให้เด็กได้มีความรู้ สติปัญญา และความคิดสามารถที่จะนำไปพัฒนาตนเองและสังคมได้อย่างเต็มที่
