ค้นหาข้อมูลจาก Google
บทความ

ประวัติอักษรไทย: จากพ่อขุนรามคำแหงสู่ปัจจุบัน

ภาษาเขียนเป็นหัวใจสำคัญของการสื่อสารและการบันทึกประวัติศาสตร์ สำหรับประเทศไทย การกำเนิดของอักษรไทยนับเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญที่ส่งผลต่อวัฒนธรรมและการพัฒนาประเทศมาจนถึงปัจจุบัน มาเรียนรู้ประวัติความเป็นมาของอักษรไทยกันเถอะ!

พ่อขุนรามคำแหงมหาราช: ผู้ประดิษฐ์อักษรไทย

พ่อขุนรามคำแหงมหาราชทรงประดิษฐ์อักษรไทยขึ้นในปี พ.ศ. 1826 โดยทรงดัดแปลงจาก:

  • อักษรขอมหวัด
  • อักษรไทยเดิม (ซึ่งดัดแปลงมาจากอักษรมอญ)

พระองค์ทรงคิดค้นอักษรไทยขึ้นใหม่โดยเพิ่มสระและวรรณยุกต์ให้เหมาะสมกับภาษาไทย และทรงเรียกอักษรนี้ว่า “ลายสือไทย

หลักฐานทางประวัติศาสตร์

ในศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหง มีข้อความกล่าวถึงการสร้างอักษรไทยว่า:

“เมื่อก่อนลายสือไทยนี้บ่มี 1205 ศกปีมะแม พ่อขุนรามคำแหงหาใคร่ใจในใจ แลใส่ลายสือไทยนี้ ลายสือไทยนี้จึงมีพ่อขุนรามคำแหงผู้นั้นใส่ไว้…”

(หมายเหตุ: ปี 1205 เป็นมหาศักราช ตรงกับพุทธศักราช 1826)

ลักษณะเด่นของอักษรไทยสมัยพ่อขุนรามคำแหง

  1. พยัญชนะ: ดัดแปลงจากอักษรขอมหวัด ได้แก่ ก ข ค ฆ ง จ ฉ ช ญ ฎ ฐ ณ ต ถ ท ธ น ป ผ พ ภ ม ย ร ล ว ศ ษ ส ห
  2. เพิ่มพยัญชนะและวรรณยุกต์: ฃ ฅ ซ ฎ ด บ ฝ ฟ อ และวรรณยุกต์เอกและโท
  3. การเขียน:
  • สระและพยัญชนะเขียนเรียงในบรรทัดเดียวกัน สูงเสมอกัน
  • สระส่วนใหญ่เขียนไว้หน้าพยัญชนะ ยกเว้นสระอะและสระอา
  • วรรณยุกต์เขียนไว้ข้างบน

ลักษณะพิเศษของการใช้สระ

  • สระอะ: เมื่อมีตัวสะกด ใช้พยัญชนะซ้อนกัน เช่น น่งง (นั่ง) ขบบ (ขับ)
  • สระเอีย: ใช้ ย แทน เช่น สยง (เสียง) ถ้าไม่มีตัวสะกดใช้สระอีโดยไม่มีไม้หน้า
  • สระอัว: ที่ไม่มีตัวสะกด ใช้ วว เช่น ตวว (ตัว)
  • สระอือและสระออ: ที่ไม่มีตัวสะกด ไม่ใช้ อ เช่น ชี่ (ชื่อ) พ่ (พ่อ)
  • สระอึ: ใช้สระอิและสระอีแทน เช่น ขิ๋น (ขึ้น) จี่ง (จึ่ง)
  • ตัว ม ที่เป็นตัวสะกด: ใช้นฤคหิต เช่น กลํ (กลม)

การแพร่หลายและวิวัฒนาการของอักษรไทย

อักษรไทยของพ่อขุนรามคำแหงได้แพร่หลายไปในหลายภูมิภาค:

  1. เขตล้านนา: ใช้อย่างแพร่หลายในระยะแรก
  2. ล้านช้าง: นำไปใช้ในการบันทึกภาษาและวรรณกรรม
  3. กรุงศรีอยุธยา: ใช้และพัฒนาต่อเนื่องจนเป็นรากฐานของอักษรไทยปัจจุบัน

การเปลี่ยนแปลงในแต่ละภูมิภาค

  • ล้านนาและล้านช้าง: ต่อมาเลิกใช้อักษรไทยสมัยกรุงสุโขทัย หันไปใช้อักษรของพวกลื้อซึ่งเป็นอักษรไทยอีกรูปแบบหนึ่ง
  • กรุงศรีอยุธยา: ยังคงใช้อักษรไทยและมีการดัดแปลงแก้ไขเป็นระยะๆ จนพัฒนามาเป็นอักษรไทยที่ใช้ในปัจจุบัน

สรุป

การประดิษฐ์อักษรไทยโดยพ่อขุนรามคำแหงมหาราชนับเป็นจุดเริ่มต้นสำคัญของภาษาเขียนไทย ซึ่งได้พัฒนาและเปลี่ยนแปลงมาอย่างต่อเนื่องจนถึงปัจจุบัน การเรียนรู้ประวัติศาสตร์ของอักษรไทยไม่เพียงแต่ช่วยให้เราเข้าใจรากเหง้าของภาษา แต่ยังสะท้อนให้เห็นถึงวิวัฒนาการทางวัฒนธรรมและการสื่อสารของคนไทยตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน

หากคุณสนใจเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ภาษาไทยและระบบการศึกษา สามารถติดตามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ www.การศึกษาไทย.com แหล่งรวมความรู้ด้านการศึกษาไทยที่ครบครันที่สุด!

การศึกษาไทย

เว็บไซต์ข่าวสารการศึกษาของครูและบุคลากรทางการศึกษา อัพเดททุกวัน ติดตามเราเพื่อไม่พลาดความเคลื่อนไหว ของข่าวสารการศึกษา ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามครับ

Related Articles

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

Back to top button