ประวัติอักษรไทย: จากพ่อขุนรามคำแหงสู่ปัจจุบัน
ภาษาเขียนเป็นหัวใจสำคัญของการสื่อสารและการบันทึกประวัติศาสตร์ สำหรับประเทศไทย การกำเนิดของอักษรไทยนับเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญที่ส่งผลต่อวัฒนธรรมและการพัฒนาประเทศมาจนถึงปัจจุบัน มาเรียนรู้ประวัติความเป็นมาของอักษรไทยกันเถอะ!
พ่อขุนรามคำแหงมหาราช: ผู้ประดิษฐ์อักษรไทย
พ่อขุนรามคำแหงมหาราชทรงประดิษฐ์อักษรไทยขึ้นในปี พ.ศ. 1826 โดยทรงดัดแปลงจาก:
- อักษรขอมหวัด
- อักษรไทยเดิม (ซึ่งดัดแปลงมาจากอักษรมอญ)
พระองค์ทรงคิดค้นอักษรไทยขึ้นใหม่โดยเพิ่มสระและวรรณยุกต์ให้เหมาะสมกับภาษาไทย และทรงเรียกอักษรนี้ว่า “ลายสือไทย“
หลักฐานทางประวัติศาสตร์
ในศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหง มีข้อความกล่าวถึงการสร้างอักษรไทยว่า:
“เมื่อก่อนลายสือไทยนี้บ่มี 1205 ศกปีมะแม พ่อขุนรามคำแหงหาใคร่ใจในใจ แลใส่ลายสือไทยนี้ ลายสือไทยนี้จึงมีพ่อขุนรามคำแหงผู้นั้นใส่ไว้…”
(หมายเหตุ: ปี 1205 เป็นมหาศักราช ตรงกับพุทธศักราช 1826)
ลักษณะเด่นของอักษรไทยสมัยพ่อขุนรามคำแหง
- พยัญชนะ: ดัดแปลงจากอักษรขอมหวัด ได้แก่ ก ข ค ฆ ง จ ฉ ช ญ ฎ ฐ ณ ต ถ ท ธ น ป ผ พ ภ ม ย ร ล ว ศ ษ ส ห
- เพิ่มพยัญชนะและวรรณยุกต์: ฃ ฅ ซ ฎ ด บ ฝ ฟ อ และวรรณยุกต์เอกและโท
- การเขียน:
- สระและพยัญชนะเขียนเรียงในบรรทัดเดียวกัน สูงเสมอกัน
- สระส่วนใหญ่เขียนไว้หน้าพยัญชนะ ยกเว้นสระอะและสระอา
- วรรณยุกต์เขียนไว้ข้างบน
ลักษณะพิเศษของการใช้สระ
- สระอะ: เมื่อมีตัวสะกด ใช้พยัญชนะซ้อนกัน เช่น น่งง (นั่ง) ขบบ (ขับ)
- สระเอีย: ใช้ ย แทน เช่น สยง (เสียง) ถ้าไม่มีตัวสะกดใช้สระอีโดยไม่มีไม้หน้า
- สระอัว: ที่ไม่มีตัวสะกด ใช้ วว เช่น ตวว (ตัว)
- สระอือและสระออ: ที่ไม่มีตัวสะกด ไม่ใช้ อ เช่น ชี่ (ชื่อ) พ่ (พ่อ)
- สระอึ: ใช้สระอิและสระอีแทน เช่น ขิ๋น (ขึ้น) จี่ง (จึ่ง)
- ตัว ม ที่เป็นตัวสะกด: ใช้นฤคหิต เช่น กลํ (กลม)
การแพร่หลายและวิวัฒนาการของอักษรไทย
อักษรไทยของพ่อขุนรามคำแหงได้แพร่หลายไปในหลายภูมิภาค:
- เขตล้านนา: ใช้อย่างแพร่หลายในระยะแรก
- ล้านช้าง: นำไปใช้ในการบันทึกภาษาและวรรณกรรม
- กรุงศรีอยุธยา: ใช้และพัฒนาต่อเนื่องจนเป็นรากฐานของอักษรไทยปัจจุบัน
การเปลี่ยนแปลงในแต่ละภูมิภาค
- ล้านนาและล้านช้าง: ต่อมาเลิกใช้อักษรไทยสมัยกรุงสุโขทัย หันไปใช้อักษรของพวกลื้อซึ่งเป็นอักษรไทยอีกรูปแบบหนึ่ง
- กรุงศรีอยุธยา: ยังคงใช้อักษรไทยและมีการดัดแปลงแก้ไขเป็นระยะๆ จนพัฒนามาเป็นอักษรไทยที่ใช้ในปัจจุบัน
สรุป
การประดิษฐ์อักษรไทยโดยพ่อขุนรามคำแหงมหาราชนับเป็นจุดเริ่มต้นสำคัญของภาษาเขียนไทย ซึ่งได้พัฒนาและเปลี่ยนแปลงมาอย่างต่อเนื่องจนถึงปัจจุบัน การเรียนรู้ประวัติศาสตร์ของอักษรไทยไม่เพียงแต่ช่วยให้เราเข้าใจรากเหง้าของภาษา แต่ยังสะท้อนให้เห็นถึงวิวัฒนาการทางวัฒนธรรมและการสื่อสารของคนไทยตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน
หากคุณสนใจเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ภาษาไทยและระบบการศึกษา สามารถติดตามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ www.การศึกษาไทย.com แหล่งรวมความรู้ด้านการศึกษาไทยที่ครบครันที่สุด!