การพัฒนารูปแบบการจัดกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์ประกอบการเล่านิทานร่วมกันเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะด้านภาษาของเด็กปฐมวัย

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ  พัฒนารูปแบบการจัดกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์ประกอบการเล่านิทานร่วมกันเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะด้านภาษาของเด็กปฐมวัย  และศึกษาประสิทธิผลของรูปแบบการจัดกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์ประกอบการเล่านิทานร่วมกันเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะด้านภาษาของเด็กปฐมวัย   การพัฒนารูปแบบมี  3  ระยะคือ  1)  การสร้างรูปแบบการจัดกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์ประกอบการเล่านิทานร่วมกัน  2)  การทดลองใช้รูปแบบกับนักเรียนชั้นอนุบาลปีที่  3/2  ภาคเรียนที่  2  ปีการศึกษา  2562  โรงเรียนอนุบาลลำพูน จำนวน 30 คน ได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจง  วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย  ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน  และการทดสอบค่าที  แบบ dependent 3) การเผยแพร่ขยายผลรูปแบบ โดยให้ครูปฐมวัยที่สอน            ในระดับชั้นอนุบาลปีที่  3  ภาคเรียนที่  2  ปีการศึกษา  2563  ในโรงเรียนศูนย์เด็กปฐมวัยต้นแบบ  สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาลำพูนเขต 1 และเขต 2  จำนวน  6  คน ใช้รูปแบบการจัดกิจกรรม  และประเมินผลการใช้รูปแบบการจัดกิจกรรม 
ผลการวิจัยสรุปได้  ดังนี้

1. การพัฒนารูปแบบการจัดกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์ประกอบการเล่านิทานร่วมกันเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะด้านภาษาของเด็กปฐมวัย ส่งผลให้ได้รูปแบบการจัดกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์ประกอบการเล่านิทานร่วมกัน  ซึ่งประกอบด้วย 3  ขั้นตอนได้แก่  ขั้นที่  1  นำคิดด้วยปริศนาและภาพ ขั้นที่  2 จับคู่ร่วมคิดร่วมสนทนา ขั้นที่ 3 แลกเปลี่ยนภาษาร่วมกัน และ        จากการนำรูปแบบการจัดกิจกรรมไปตรวจสอบคุณภาพโดยผู้เชี่ยวชาญจำนวน  5  คนพบว่า          มีค่าเฉลี่ยความเหมาะสมระหว่าง  4.00 – 5.00  และมีค่าดัชนีความสอดคล้องตั้งแต่  0.80 – 1.00   แสดงว่ารูปแบบการจัดกิจกรรมมีความเหมาะสมสามารถนำไปใช้เสริมสร้างสมรรถนะด้านภาษาของเด็กปฐมวัยได้
2. ผลการหาประสิทธิผลของรูปแบบการจัดกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์ประกอบการสร้างนิทานร่วมกันเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะด้านภาษาของเด็กปฐมวัย พบว่า

2.1  หลังการทดลองใช้รูปแบบการจัดกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์ประกอบการเล่านิทานร่วมกัน เด็กปฐมวัยมีสมรรถนะด้านภาษาสูงขึ้นกว่าก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
2.2  ครูปฐมวัยที่นำรูปแบบการจัดกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์ประกอบการ    เล่านิทานร่วมกันไปใช้  เห็นว่ารูปแบบการจัดกิจกรรมมีความเหมาะสมอยู่ในระดับมากที่สุด โดยมีค่าเฉลี่ยระหว่าง  4.83 – 5.00  แสดงว่ารูปแบบการจัดกิจกรรมมีความเหมาะสมต่อการนำไปใช้เสริมสร้างสมรรถนะด้านภาษาให้กับเด็กปฐมวัยได้