การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวทฤษฎีพหุปัญญา เพื่อพัฒนา การเรียนรู้ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ เรื่อง Present Tense สำหรับนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1
บทคัดย่อ
การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวทฤษฎีพหุปัญญา เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ เรื่อง Present Tense สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัญหาและความต้องการในการพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวทฤษฎีพหุปัญญา เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ เรื่อง Present Tense สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 2) เพื่อพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวทฤษฎีพหุปัญญา เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 75/75 3) เพื่อทดลองใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวทฤษฎีพหุปัญญา เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 4) เพื่อประเมินและปรับปรุงรูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวทฤษฎีพหุปัญญา เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1/2 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2564 โรงเรียนเมืองสมเด็จ ตำบลลำห้วยหลัว อำเภอสมเด็จ จังหวัดกาฬสินธุ์ จำนวน 23 คน ได้มาโดยการ สุ่มแบบกลุ่ม (Cluster Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม รูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวทฤษฎีพหุปัญญา เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ เรื่อง Present Tense สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 แผนการจัดการเรียนรู้ แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และแบบสอบถามความพึงพอใจ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที t-test (Dependent Samples)
ผลการวิจัยปรากฏ ดังนี้
- ผลการศึกษาสภาพปัญหาและความต้องการในการพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ ตามแนวทฤษฎีพหุปัญญา เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ เรื่อง Present Tense สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ดังนี้
1.1 การศึกษาแนวคิดทฤษฎีจากเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวทฤษฎีพหุปัญญา เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ พบว่า การจัดการเรียนรู้ตามแนวทฤษฎีพหุปัญญาเป็นแนวทางการจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ ประกอบด้วย 5 ขั้น ได้แก่ 1) ขั้นผู้เรียนลงมือปฏิบัติกิจกรรมการเรียนรู้ด้วยตนเองอย่างมีชีวิตชีวา (Active Learning) 2) ขั้นผู้เรียนมีส่วนร่วมในการปฏิบัติกิจกรรมร่วมกับผู้อื่น (Cooperative Learning) 3. ขั้นผู้เรียนวิเคราะห์กิจกรรมการเรียนรู้ (Analysis) 4) ขั้นผู้เรียนสรุปและสร้างองค์ความรู้ด้วยตนเอง (Constructivism) 5) ขั้นผู้เรียนสามารถนำสิ่งที่เรียนรู้ไปประยุกต์ใช้อย่างมีความหมาย (Application) และภาษาต่างประเทศมีความสำคัญและจำเป็นอย่างยิ่งในชีวิตประจำวัน เนื่องจากเป็นเครื่องมือสำคัญในการติดต่อสื่อสาร การศึกษา การแสวงหาความรู้ การประกอบอาชีพ การสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับวัฒนธรรมและวิสัยทัศน์ของชุมชนโลก และตระหนักถึงความหลากหลายทางวัฒนธรรมและมุมมองของสังคมโลก นำมาซึ่งมิตรไมตรีและความร่วมมือกับประเทศต่าง ๆ ช่วยพัฒนาผู้เรียนให้มีความเข้าใจตนเองและผู้อื่นดีขึ้น เป็นสาระพื้นฐานที่จำเป็นต่อผู้เรียนในการพัฒนาทักษะด้านภาษาและการเรียนรู้อื่น ๆ ต่อไป
1.2 การศึกษาสภาพปัญหาในการจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ โดยใช้แบบสอบถามความคิดเห็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2563 โรงเรียนเมืองสมเด็จ ตำบลลำห้วยหลัว อำเภอสมเด็จ จังหวัดกาฬสินธุ์ จำนวน 80 คน พบว่า สภาพปัญหาในการจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.51, S.D. = 0.53)
1.3 การศึกษาสภาพปัญหาในการจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ โดยใช้แบบสอบถามความคิดเห็นครูผู้สอนภาษาอังกฤษ ระดับชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 1 จำนวน 24 คน จากโรงเรียนในสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดกาฬสินธุ์ 12 โรงเรียน พบว่า สภาพปัญหาในการจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.54, S.D. = 0.51)
1.4 การศึกษาความต้องการในการจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ โดยใช้แบบสอบถามความคิดเห็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2563 โรงเรียนเมืองสมเด็จ ตำบลลำห้วยหลัว อำเภอสมเด็จ จังหวัดกาฬสินธุ์ จำนวน 80 คน พบว่า ความต้องการในการจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.60, S.D. = 0.51)
1.5 จากการศึกษาความต้องการในการจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ โดยใช้แบบสอบถามความคิดเห็นครูผู้สอนภาษาอังกฤษ ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 จำนวน 24 คน จากโรงเรียนในสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดกาฬสินธุ์ 12 โรงเรียน พบว่า ความต้องการในการจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.65, S.D. = 0.48)
- ผลการสร้างรูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวทฤษฎีพหุปัญญา เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ เรื่อง Present Tense สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 มี 6 องค์ประกอบ คือ 1) แนวคิดและทฤษฎีพื้นฐาน 2) วัตถุประสงค์ 3) ขั้นการสอน มี 5 ขั้น ได้แก่ 3.1) ขั้นตรวจสอบความสนใจ (Observation : O) 3.2) ขั้นนำเสนอเนื้อหา (Presentation : P) 3.3) ขั้นฝึกปฏิบัติ (Exercise : E) 3.4) ขั้นสะท้อนข้อมูลกลับ (Reflection : R) 3.5) ขั้นประเมินผล (Assessment : A) 4) ระบบสังคม 5) หลักการตอบสนอง และ 6) ระบบสนับสนุน รูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวทฤษฎีพหุปัญญา เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ เรื่อง Present Tense สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 1 มีประสิทธิภาพเท่ากับ 79.18/78.26 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ 75/75 ที่ตั้งไว้
- ผลการทดลองใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวทฤษฎีพหุปัญญา เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ เรื่อง Present Tense สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 พบว่า ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้านการใช้ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่เรียนด้วยรูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวทฤษฎีพหุปัญญา เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ เรื่อง Present Tense สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญ ทางสถิติที่ระดับ .05
- ผลการประเมินรูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวทฤษฎีพหุปัญญา เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ เรื่อง Present Tense สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 พบว่า นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1/2 มีความพึงพอใจในการเรียนด้วยรูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวทฤษฎีพหุปัญญา เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ เรื่อง Present Tense สำหรับนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( = 4.62, S.D. = 0.50)