การศึกษาภาวะซึมเศร้าของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาโรงเรียนบัวใหญ่ สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดนครราชสีมา

ผู้วิจัย        นายธานินทร์  บัวเข็ม
ตำแหน่ง    รองผู้อำนวยการสถานศึกษา วิทยฐานะ รองผู้อำนวยการชำนาญการ
สังกัด        โรงเรียนบัวใหญ่ สำนักการศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม องค์การบริหารส่วนจังหวัดนครราชสีมา
ปี                2566
บทคัดย่อ
      การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาภาวะซึมเศร้าของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาโรงเรียนบัวใหญ่ สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดนครราชสีมา และ 2) ศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าของนักเรียนระดับ
ชั้นมัธยมศึกษาโรงเรียนบัวใหญ่ สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดนครราชสีมา การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ
(Survey study) แบบการศึกษา ณ จุดเวลา (Cross – sectional study) กลุ่มตัวอย่างได้แก่ นักเรียนระดับ
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1- 6 โรงเรียนบัวใหญ่ อำเภอบัวใหญ่ จังหวัดนครราชสีมา ที่มีอายุระหว่าง 12-18 ปี จำนวน 329 คน
โดยใช้วิธีการสุ่มอย่างง่าย (Random Sampling) เครื่องมือในการวิจัยได้แก่ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา (Descriptive statistics) ได้แก่ การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เพื่อวิเคราะห์ข้อมูลทั่วไปของกลุ่มตัวอย่าง และหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ไคสแควร์ (Chi-Square Test) ในการวิเคราะห์หา
ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยที่สัมพันธ์กันกับภาวะซึมเศร้า
ผลการวิจัยพบว่า

1. นักเรียนมีภาวะซึมเศร้าจำนวน 64 คน (45%) โดยแบ่งออกเป็นเพศหญิง จำนวน 60 คน และเพศชายจำนวน 4 คน นักเรียนที่มีภาวะซึมเศร้าส่วนใหญ่มีอายุระหว่าง 16-18 ปี          
2. ปัจจัยด้านเพศ  ปัจจัยด้านความเครียดกับการเรียน และปัจจัยการรับรู้การสนับสนุนทางสังคมด้านอารมณ์มีความสัมพันธ์กันกับภาวะซึมเศร้าของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาโรงเรียนบัวใหญ่  สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดนครราชสีมา อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 05 และนักเรียนที่มีภาวะซึมเศร้าพบมากในเพศหญิง มีปัจจัยสนับสนุน ได้แก่ สภาพแวดล้อมของโรงเรียนและห้องเรียนไม่เป็นที่พอใจหรือมีความปลอดภัย การบ้านหรือกิจกรรมที่ต้องทำจำนวนมากมีกำหนดเวลาที่ต้องทำให้เสร็จแบบไม่สมเหตุสมผล นักเรียนรู้สึกลำบากใจในการแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการบ้านหรืองานที่ครูผู้สอนมอบหมาย การบ้านจำนวนมากส่งผล ไม่ดีต่อสุขภาพทั้งด้านร่างกายและทางด้านอารมณ์ นักเรียนไม่มีผู้ที่ไว้วางใจและเป็นที่ปรึกษาได้เมื่อนักเรียนไม่สบายใจ นักเรียนไม่ได้รับกำลังใจจากคนในครอบครัวเมื่อไม่สบายใจหรือเป็นทุกข์ และนักเรียนไม่ชอบให้ตนเองเป็นจุดเด่นทั้งในชั้นเรียนหรือในที่สาธารณะ นอกจากนี้ผลการวิจัยยังพบว่า ปัจจัยด้านสมดุลชีวิตกับการเรียน ปัจจัยทางด้านสุขภาพและพฤติกรรมทางด้านสุขภาพ ไม่มีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาโรงเรียนบัวใหญ่ สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดนครราชสีมาแต่อย่างใด ซึ่งข้อค้นพบดังกล่าวนับเป็นข้อมูลพื้นฐานที่สำคัญที่จะช่วยให้สถานศึกษาได้มีแนวทางในการพัฒนาระบบส่งเสริมสุขภาพจิตและป้องกันภาวะซึมเศร้าในสถานศึกษาได้อย่างมีประสิทธิภาพต่อไป

คำสำคัญ : ภาวะซึมเศร้า / นักเรียน